افزایش خطر ناهنجاریهای مادرزادی و مشکلات رشد جنین
اشعه ایکس و سایر اشعههای یونیزهکننده میتوانند به DNA سلولهای جنین آسیب برسانند. این آسیبها ممکن است منجر به تغییرات ژنتیکی، اختلالات رشدی، نقصهای مادرزادی و مشکلات عصبی در جنین شوند. حساسترین دوره برای جنین سهماهه اول بارداری است، زیرا در این زمان سلولها به سرعت تقسیم میشوند و ارگانهای اصلی شکل میگیرند.
در صورت قرار گرفتن در معرض دوزهای بالای اشعه در سهماهه اول (زمان تشکیل اعضای حیاتی)، احتمال بروز ناهنجاریهای مادرزادی افزایش مییابد.
مهمترین آسیبها ممکن است به دستگاه عصبی مرکزی (مغز و نخاع) و قلب باشد.
در هفتههای ۸ تا ۲۵ بارداری که سیستم عصبی مرکزی در حال تکامل است، اشعه ممکن است باعث کاهش IQ یا اختلالات شناختی شود.
اشعه میتواند باعث کاهش رشد جنین و وزن پایین هنگام تولد شود.
افزایش خطر سقط جنین
قرارگیری جنین در معرض دوزهای بالای اشعه ایکس میتواند خطر سقط بهویژه در هفتههای ابتدایی بارداری را افزایش دهد.
اگرچه در تصویربرداریهای معمول دوز اشعه به طور معمول پایین است، اما انجام آزمایشهای غیرضروری در این دوره میتواند خطرات جدیای به همراه داشته باشد. بنابراین، تنها در موارد ضروری و تحت نظر پزشک، از رادیولوژی در دوران بارداری استفاده میشود.
افزایش خطر ابتلا به سرطان در آینده
جنینهایی که در دوران جنینی در معرض اشعه قرار میگیرند، ممکن است در دوران کودکی یا بزرگسالی در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان باشند (مانند لوسمی).
این افزایش خطر به ویژه در زمانی که جنین در معرض دوزهای بالاتر اشعه قرار میگیرد، بیشتر است. بنابراین، کاهش تماس جنین با اشعه و استفاده از محافظهای مناسب اهمیت ویژهای دارد.