برای تشخیص دقیق و بهموقع پوسیدگی دندان، باید از روشهایی استفاده کرد که توانایی تفکیک و شناسایی پوسیدگیهای کوچک و حتی میکروسکوپی را داشته باشند. تشخیص زودهنگام پوسیدگی میتواند از پیشرفت آسیب به لایههای عمیقتر دندان جلوگیری کرده و هزینه و پیچیدگی درمانهای آینده را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. بهترین گزینهها عبارتند از:
رادیوگرافی بایت وینگ (Bitewing)
این نوع رادیوگرافی، بهویژه برای شناسایی پوسیدگیهای بین دندانی بسیار مؤثر است. در این روش، تصویری از دندانهای فوقانی و تحتانی که در تماس با یکدیگر قرار دارند، بهدست میآید. این تصویر میتواند پوسیدگیهای اولیه را بهراحتی نشان دهد.
رادیوگرافی پریاپیکال (Periapical)
این نوع رادیوگرافی، تصویری دقیقتر از دندانها و ساختارهای اطراف آنها را نشان میدهد. این روش میتواند مشکلات خاص مانند پوسیدگیهای عمیق که به پالپ دندان نفوذ کردهاند، شناسایی کند.
تستهای بالینی
علاوه بر استفاده از تصویربرداریهای رادیوگرافی، پزشکان ممکن است از ابزارهای دیگری مانند تستهای دمایی (داغ و سرد) یا بررسی با وسایل خاص (مثل میکرو دوربینها) برای تشخیص پوسیدگی استفاده کنند.
تصویربرداری سهبعدی(CBCT)
این روش پیشرفته تصویربرداری سهبعدی امکان شناسایی جزئیات بسیار دقیق از ساختارهای دهان و دندان را فراهم میکند و برای تشخیص پوسیدگیهای عمیق و پیچیده بسیار کاربردی است.